Danklied van die verlostes.

LOOF die HERE, want Hy is goed, want sy goedertierenheid is tot in ewigheid!

¹Dit moet ²die verlostes van die HERE sê, wat Hy ³uit die nood verlos het

en uit die lande versamel het, van die ooste en die weste, van die noorde en van ⁴die see af.

Hulle het gedwaal in die woestyn, op ⁵woeste paaie; ⁶’n stad om in te woon het hulle nie gevind nie.

Honger, ook dors was hulle; hulle siel het in hulle ⁷versmag.

⁸Toe het hulle die HERE aangeroep in hul benoudheid; uit hul angste het Hy hulle gered.

En Hy het hulle gelei op ’n regte pad om te gaan ⁹na ’n stad om in te woon.

¹⁰Laat hulle ¹¹die HERE loof om sy goedertierenheid en om sy wonderdade ¹²aan die mensekinders;

want Hy het ¹³die dorstige siel versadig en ¹⁴die hongerige siel met die goeie vervul.

Die wat in duisternis en ¹⁵doodskaduwee gesit het, gevang ¹⁶in ellende en ysters —

omdat hulle wederstrewig was teen die ¹⁷woorde van God en die raad van die Allerhoogste verwerp het,

het Hy hulle hart deur moeite verneder; hulle het gestruikel, en daar was geen helper nie.

¹⁸Toe het hulle die HERE aangeroep in hul benoudheid; uit hul angste het Hy hulle verlos.

Hy het hulle ¹⁹uit duisternis en doodskaduwee laat uitgaan en hulle bande verbreek.

²⁰Laat hulle die HERE loof om sy goedertierenheid en om sy wonderdade aan die mensekinders;

want Hy het ²¹koperdeure ²²verbreek en ystergrendels ²²stukkend geslaan.

²³Die wat dwase was vanweë die weg van hulle oortreding en weens hulle ongeregtighede gepynig is —

hulle ²⁴siel het ’n afsku gehad van elke soort voedsel, en ²⁵hulle het tot by die poorte van die dood gekom.

²⁶Toe het hulle die HERE aangeroep in hul benoudheid; uit hul angste het Hy hulle verlos.

Hy het ²⁷sy woord uitgestuur, dat Hy hulle kon ²⁸gesond maak en hulle uit hul ²⁹kuile ³⁰red.

³¹Laat hulle die HERE loof om sy goedertierenheid en om sy wonderdade aan die mensekinders;

^aen laat hulle lofoffers bring en met gejubel sy werke vertel.

Die wat na die see toe ³²afdaal in skepe, ^bwat handel drywe ³³op die groot waters —

húlle het die werke van die HERE gesien en sy wonders ³⁴in die diepte.

Want Hy het gespreek en ’n stormwind laat opsteek wat ³⁵die golwe daarvan opgesweep het.

³⁶Hulle het opgerys na die hemel, neergedaal ³⁷na die dieptes — ³⁸hulle siel het vergaan ³⁹van wee.

Hulle het getuimel en gewaggel soos ’n dronk man, en ⁴⁰al hulle wysheid is verwar.

⁴¹Toe het hulle die HERE aangeroep in hul benoudheid, en uit hul angste het Hy hulle uitgelei.

⁴²Hy het die storm ’n gesuis gemaak, en ⁴³hulle golwe het ⁴⁴stil geword.

Toe was hulle bly, omdat ⁴⁵dit rustig geword het, en Hy het hulle gelei na die hawe van hul begeerte.

⁴⁶Laat hulle die HERE loof om sy goedertierenheid en om sy wonderdade aan die mensekinders.

En laat hulle Hom verhoog in die vergadering van die volk en Hom roem in die ⁴⁷kring ⁴⁸van die oudstes.

⁴⁹Hy het riviere ⁵⁰’n woestyn gemaak en ⁵¹waterfonteine ’n dorsland,

⁵²vrugbare land ⁵³’n brak aarde, oor die boosheid van die wat daarin woon.

⁵⁴Hy het ^cdie woestyn ’n waterplas gemaak en die dor land ⁵⁵waterfonteine;

en Hy het ⁵⁶hongeriges ⁵⁷daar laat bly, en hulle het ⁵⁸’n stad gestig om in te woon.

En hulle het lande gesaai en wingerde geplant ⁵⁹wat vrugte as opbrings verskaf het.

En Hy het hulle geseën, sodat hulle sterk vermenigvuldig het, en hulle vee ⁶⁰het Hy nie min gemaak nie.

Toe het hulle min geword en ⁶¹weggesink deur die druk van ⁶²onheil en kommer —

⁶³Hy wat ⁶⁴veragting uitstort ⁶⁵oor edeles en hulle laat dwaal in ’n woeste wêreld, sonder pad —

^dHy het die behoeftige ⁶⁶beskerm teen verdrukking en ⁶⁷die geslagte soos kuddes gemaak.

^eDie opregtes sien dit en is bly, maar ^f68alle ongeregtigheid hou sy mond toe.

⁶⁹Wie wys is, laat hy op hierdie dinge ag gee, en ⁷⁰laat hulle let op die goedertierenhede van die HERE.